رایحه دل

گیله مرد میگفت : قبل از تولد و برای بدنیا اومدن ؛ خودمون رو در دریایی از آب قرار میدیم بعد از تولد و برای زندگی، در اقیانوسی از هوا و با مردن ، در میان خروارها خاک ... امیدوارم این چرخه رو با آتش تکمیل نکنیم. خدایا پناه بر تو از این دنیای پر از هوا خدایا در این سفر پر بلا ، آب و باد و خاک را تحمل کرده ام ؛ از آتش به تو پناه می برم . خدایا من یک مسافرم ... ربنا آتنا فی الدنیا حسنه و فی الاخره حسنه و قنا عذاب النار

باور کن که میتوانی ...

پس پاک باش و به بهای پاکی به دنبال معرفت مباش ...

پاک باش و مستور ...

پاک باش و تاب بیاور ...

پاک باش و عمق بیاب ...

پاک باش و دم همه دم سیراب باش ...

پاک باش و با توشهء پاکی وجودت را به طلب مزیّن کن ...

پاک باش و نظاره گر ثمرهء صبوری ات بمان ...

پاک باش و رها کن این گفت و شنفت ...

پاک باش و ایمان بیاور که خداوند هر که را بخواهد می طلبد و ...

هر که را بخواهد هدایت میکند و ...

هر که را بخواهد عزّت می دهد ...

. . . . . . . . .

پاک باش و آنگاه بسم الله بگو ... ، آخَر بین ظرف و مظروف ، تناسبی باید ...

ومن کمترین ، برایت راهی را آرزو دارم سبز و جاری تا دل کوه ...

بهار را چشم بسته می توان دید ... ، چه رسد به اینکه چشمهایت را بگشایی و ...

در طراوت صبحگاهی اش تنفّس کنی ...


پاک شو اوّل و... سپس دیده بر آن پاک انداز ...

روز قسمت بود

خدا هستی را قسمت می کرد

خدا گفت:

چیزی از من بخواهید، هر چه که باشد به شما داده می شود

سهمتان را از هستی طلب کنید، زیرا خدا بسیار بخشنده است

و هر که چیزی خواست

یکی بالی برای پریدن

و دیگری پایی برای دویدن

یکی جثه ای بزرگ خواست

و دیگری چشمانی تیز

یکی دریا را انتخاب کرد

و دیگری آسمان را




در این میان کرمی کوچک جلو آمد و به خدا گفت:

خدایا من چیز زیادی از این هستی نمی خواهم

نه چشمانی تیز و نه جثه ای بزرگ

نه بالی و نه پایی

نه آسمان و نه دریا

تنها کمی از خودت

تنها کمی از خودت به من بده...




و خدا کمی نور به او داد

نام او کرم شب تاب شد




خدا گفت:

آن که نوری با خود دارد بزرگ است

حتی اگر به قدر ذره ای باشد

تو حالا همان خورشیدی

که گاهی زیر برگی کوچک پنهان می شوی.

و خطاب به دیگران گفت:

کاش می دانستید که این کرم کوچک، بهترین را خواست

زیرا که از خدا «جز خدا» نباید خواست

گنجشکی به آتش نزدیک میشد و برمیگشت
پرسیدند:چه میکنی؟
گفت:دراین نزدیکی چشمه هست و من نوکم را پرآب میکنم و روی آتش میریزم
گفتند:حجم آتش در مقایسه با آبی که می آوری بسیار زیاد است و این فایده ندارد
گفت:شاید نتوانم آتش خاموش کنم،اما هنگامیکه خداوند پرسد:زمانیکه دوستت در آتش میسوخت چه کردی؟ پاسخ میدهم:هر آنچه از من بر می آمد...

هیچ لیوانی در زندگی خالی نیست ،

حتی نیمه پر هم نیستند ؛

وقتی چشمها جور دیگر می بینند .

وقتی دوست همه جا حضور دارد،

وقتی لطفش همه جا را پر کرده

آری ... چشمها را باید شست ...

بیایید لیوانها را به کناری بگذاریم ، وقتی دریای رحمتش را کرانه نیست ...